Achter de Wereld 7-3
bouwjaar: omstreeks 1800
voormalige functie: hofje voor bejaarde vrouwen
restauratie: 1986
beschermd: rijksmonument
x-y coörd: 149416-410836
Hagemans
Achter de Wereld
door Wim Hagemans|
Anita van den Akker noemt zichzelf 'een ontzettende tuingek'.
Er zijn nauwelijks gekkere redenen te bedenken om midden in de binnenstad, maar toch ver van het straatgewoel, een klein huisje met dito stadstuintje te willen bewonen. Achter de Wereld is een 'hutje op de hei', vlak onder de Sint-Jan. Een smal steegje tussen twee grote herenhuizen aan de Peperstraat, een haakse bocht naar links, een haakse bocht naar rechts. En na een meter of dertig tussen twee hoge muren sta je ineens aan Achter de Wereld, en ben je ook letterlijk 'achter de wereld'. Anita van den Akker (1953) keek raar op, toen zij hier een jaar of acht geleden voor het eerst kwam. "Oei oei, dit is het helemaal, dacht ik. En na anderhalf jaar kwam het te koop. Maar nog steeds denk ik soms: dit kan eigenlijk nooit van mij zijn." Vier kleine eenkamerwoninkjes (`cameren') waren het oorspronkelijk, gebouwd omstreeks 1800. De naam van het steegje tussen de Peperstraat en de Verwersstraat wordt toegeschreven aan het pand De Wereld aan de Verwersstraat 104-104A. Maar ook het pand Peperstraat 15, waar het steegje schuin achter ligt, heet De Wereld. De vier woninkjes onder één kap, ooit behorend tot het Ulemanshofje voor oude vrouwen, hadden een begane grond van 3,90 bij 4,60 meter en een zolder met borstwering. "Twintig jaar geleden waren ze zo bouwvallig, dat je er niet kon wonen. Er zaten geen ramen of vloeren in. Ze werden niet eens gekraakt. Buurtbewoners parkeerden er hun fietsen in." In 1986 zijn de pandjes gerenoveerd. Eén behield zijn oorspronkelijke omvang. Van de drie andere is één woning gemaakt. Uiterlijk lijken er echter nog steeds vier huisjes naast elkaar te staan, met vier voordeuren, vier ramen en vier dakkapellen. Anita van den Akker bewoont de nummers 3, 5 en 7. Haar buurvrouw nummer 6. Andere | 257 |
|
huizen staan er niet. "Als mijn buurvrouw nummer 1 of 9 had gehad, had ik dat nog wel begrepen. Maar 6 niet. Nee, van die nummering heb ik dus nooit iets gesnapt. Mijn officiële adres is Achter de Wereld 3-5-7, al zeg ik meestal dat ik op 5 woon." Van de drie oorspronkelijke voordeuren heeft één zijn functie behouden. De bezoeker stapt daar nu de keuken binnen. Van de andere twee (in de woonkamer) zet Anita er één open bij mooi weer. De derde is bij de renovatie permanent dichtgemaakt. In de ruime woonkamer gaat een houten trap naar boven. Onder de kap bevinden zich een slaapkamer, een moderne badkamer en een logeerkamer. "Het huis is wel donker", zegt Anita. "Het eerste wat ik 's ochtends doe als ik beneden kom, is de lamp aan. Dat is routine, zelfs als de zon schijnt." Terwijl nummer 6 nog een deur en raam heeft aan de andere zijde, richting Verwersstraat, komt in 3-5-7 slechts aan één kant het licht binnen. "Hierachter is een magazijn. Maar ik weet niet eens waar het voor gebruikt wordt. Dat is wel heel vreemd, ja. Volgens mij staan er auto's. Maar ik hoor nooit iets." De tuin waarop alle deuren uitkomen, meet ongeveer 12 bij 3,50 meter. "Tot een uur of elf schijnt de zon in het huis, dan schiet hij weg. Maar in de tuin is hij tot vijf uur, half zes. Ik kan de hele dag in de zon zitten." Anita van den Akker geniet van de Japanse kers in de tuin van De Wereld aan de Peperstraat. "In de zomer heb ik daardoor half zon, half schaduw." Zij kijkt tegen een bouwvallige, honderden jaren oude tuinmuur aan van twee meter hoog. "Ik zou geen andere willen. Met de buren heb ik afgesproken dat we daar niet aan komen. Alleen dán blijft hij overeind staan." De tuin heeft een vijvertje, is voor een groot deel bestraat, en is vol bloemperkjes. De klokkentoren van de Sint-Jan is er te zien, 's avonds sfeervol verlicht. Boven de poort naar het terrein tot de twee huizen is een hel stralende straatlantaarn. "We hebben hier straatverlichting, die de hele nacht brandt. Het straatje is tenslotte van de gemeente, ook al is het bij de ingang aan de Peperstraat tegenwoordig afgesloten. Halverwege staat nóg zo'n lantaarn. Eén keer is de verlichting uit geweest. Dan kun je hier niet komen, zo donker is het dan. Je ziet echt niks meer." | 258 |
Bossche Pracht 11 (2003) 257-259
Rijksmonument 21582
Achter de Wereld 5
|
Eenvoudige 17e eeuwse huisjes met latere wijzigingen. Nr 3 heeft tweelichtkozijnen. |
Rijksdienst voor de Monumentenzorg 2004Artikelen
| 2003 |
Wim HagemansAchter de Wereld - Achter de Wereld 3-5-7Bossche Pracht 11 (2003) 257-259 |
Adresboeken
Achter de Wereld 5
Wijk ? (????)
| 1832 | Jan de Bergh (notaris) |
Achter de Wereld 5 (1909)
Bossche Encyclopedie |